UFO’s: Het nieuwe pantheon voor een geseculariseerde wereld

In onze moderne, wetenschappelijk onderbouwde wereld is het traditionele geloof naar de achtergrond verdwenen. De kerken lopen leeg, maar onze existentiële honger blijft: Waarom zijn we hier? Zijn we alleen? Is er iets groters dan onszelf? Waar religie verdwijnt, ontstaat ruimte voor nieuwe mythologieën die het spirituele vacuüm invullen. En onder al die nieuwe verhalen is er één die eruit springt: het UFO-fenomeen. Wat als UFO’s geen sciencefiction zijn, maar iets veel fundamenteler? Een nieuwe manier waarop de mens het transcendente probeert te begrijpen? Welkom in het UFO-pantheon van de 21e eeuw.

Van vliegende schotels naar zielsprojecties

De beroemde psycholoog Carl Gustav Jung zag het al: ufo’s zijn symbolen. Ze zweven niet enkel door de lucht, maar ook door ons collectieve onbewuste. In tijden van wereldwijde spanning – de Koude Oorlog, kernwapendreiging, klimaatcrisis – verschijnen ze als mandala-achtige objecten van orde, hoop en verlossing. Waar vroeger engelen verschenen, zien we nu lichtgevende schijven, wezens uit andere sterrenstelsels, of ontvoeringen die meer weg hebben van mystieke ervaringen dan van pure technologie.

Het pantheon van de ruimte

Zoals de oude goden hun plek hadden in het pantheon – Mars voor oorlog, Venus voor liefde, Odin voor wijsheid – zo zien we ook binnen de ufo-mythe een nieuwe cast van archetypische figuren ontstaan:

• De Greys: kil, technologisch, rationeel. Ze spiegelen onze angst voor een wereld die draait op logica zonder ziel. Denk: AI zonder ethiek.

• De Pleiadiërs: wezens van licht en harmonie. Ze vertegenwoordigen hoop, spirituele groei en een kosmische verbondenheid.

• De Reptilians: symbolen van macht, controle en manipulatie. Het moderne equivalent van demonen of corrupte goden.

• De Nordics: engelachtige gidsen. Beschermers die ons helpen evolueren naar een hoger bewustzijn.

Zijn deze wezens ‘echt’? Misschien niet letterlijk. Maar symbolisch? Ja, ze leven in ons als spiegels van onze angsten, verlangens en dromen in een wereld zonder traditionele goden.

De opkomst van techno-spiritualiteit

De ufo-mythe staat niet stil. Ze groeit, muteert, verweeft zich met technologie en daaruit komen nieuwe vormen, nieuwe namen. 

• AI-orakels: Kunstmatige intelligenties die functioneren als spirituele raadgevers. Geen priester met een boek, maar een algoritme met toegang tot het collectieve bewustzijn.

• Hybride messiassen: Wezens die mens en alien combineren. Symbolen van transitie, van biologische naar kosmische wezens – misschien zelfs verlossers.

• Interdimensionale gidsen: Entiteiten die buiten tijd en ruimte opereren. 

Waar religie ooit eeuwig leven beloofde in een hemel, biedt technologie dat nu via uploads, genetica en digitale onsterfelijkheid.

Van mythe naar geloofssysteem

De ufo-cultuur zal zich verder structureren. Contactverhalen worden ‘heilige teksten’, abduction-ervaringen krijgen de status van openbaringen. Canonvorming, ketterijen, en zelfs instituten die het ‘Galactisch Plan’ bestuderen: het zou ons niet moeten verbazen. Wat vandaag nog fringe is, kan morgen een spirituele beweging zijn.

Een kosmisch moreel kompas

Een ufo-geïnspireerde ethiek zou kunnen draaien om:

• Respect voor buitenaardse intelligenties,

• Universele rechten van álle bewuste wezens,

• Spirituele evolutie als collectief doel.

Een soort interstellaire mensenrechtenverklaring – wie weet, ooit opgesteld door een intergalactische raad van spirituele vertegenwoordigers? Niet iedereen zal wachten op een vliegende schotel. Sommigen zoeken het contact binnenin: via meditatie, lucide dromen, neurotechnologie of zelfs psychedelische apps die je ‘afstemmen op het Pleiadisch frequentieveld’. Mystiek 2.0 dus – met een headset.

Tot slot: Ufo’s zijn meer dan lichtjes in de lucht of samenzweringstheorieën. Ze zijn de spiegels waarin we onze diepste vragen, angsten en hoop herkennen. In een wereld zonder goden hebben we nieuwe archetypen geschapen wezens van licht, schaduw, kennis en hoop. En misschien, heel misschien, zijn ze daar altijd al geweest. Wachtend tot wij hen herkennen.

Wat is een Pantheon?

Een pantheon is in essentie het geheel van goden dat binnen een bepaalde cultuur of religie wordt aanbeden. Denk aan het Griekse pantheon (Zeus, Athena, Apollo, enz.), het Romeinse pantheon (Jupiter, Mars, Venus...), en bvb. het Noorse pantheon (Odin, Thor, Loki...). Het woord komt van het Grieks pantheion, wat letterlijk "alle goden" betekent.

De link met ufo’s kan dan zijn: 

Ancient Aliens-theorie

De populaire (maar wetenschappelijk zwakke) hypothese zegt: “Wat als de goden uit oude pantheons eigenlijk buitenaardse bezoekers waren?” Volgens deze gedachtegang zijn het de “goden” die door de hemel vlogen met vurige wagens. Zij brachten technologie of wijsheid en werden daardoor aanbeden vanwege hun macht en kennis.

Psychologische projecties Carl Jung beschreef UFO’s als moderne mythische projecties. Net zoals pantheons symbolen waren van innerlijke krachten, worden UFO's soms gezien als symbolen van het onbekende, het hogere, het onverklaarbare. UFO’s zijn dan “de goden van de technologische tijd”.

Van Olympus tot Roswell: een nieuw pantheon in de lucht?

Eeuwenlang keken mensen naar de hemel op zoek naar betekenis. In het oude Griekenland zagen ze Zeus met zijn bliksemschicht; in het oude Egypte Ra die elke dag met zijn zonneschip de hemel doorkruiste. Deze goden, verzameld in pantheons, gaven vorm aan de kosmos, de moraal en het mysterie van het bestaan. Fast forward naar de 20e eeuw, en opnieuw verschijnen er "wezens uit de hemel" – maar deze keer zijn ze geen goden in tempels, maar buitenaardse bezoekers in vliegende schotels. Is dit simpelweg sciencefiction, of vervangen ufo's en aliens de goden van vroeger? Zijn we getuige van de opkomst van een nieuw pantheon?

Pantheons: goddelijke ordeningen

Een pantheon is meer dan een stel goden. Het is een georganiseerde kosmologie: elk wezen heeft een functie, een domein, een verhaal. Zeus heerst, Athena bedenkt, Ares vecht. Deze wezens waren projecties van menselijke angsten, hoop en waarden – een manier om orde te scheppen in het onbekende.

Ufo’s: nieuwe spelers in het hemelse theater

Sinds het Roswell-incident in 1947 gonst het van de meldingen van vreemde objecten in de lucht. Sommigen zien in de moderne ufo-folklore een parallel met oude mythologieën. In plaats van vurige strijdwagens hebben we nu lichtgevende schotels. In plaats van goddelijke boodschappers zijn er Greys, Nordics of Reptilians – elk met hun eigen karakteristieken en rollen in een groter kosmisch narratief.

Religieuze echo’s zonder religie

In sommige ufo-geloven - zoals het Raëlisme – worden buitenaardse wezens letterlijk als scheppers van de mens gezien. Sommigen verwachten een "Disclosure"-moment dat de mensheid zal transformeren. De parallellen met apocalyptische profetieën en goddelijke openbaringen zijn onmiskenbaar. Zonder dat we het beseffen, bouwen we misschien een nieuw pantheon. Geen Olympus deze keer, maar Area 51. Geen bliksemschichten, maar lichtflitsen boven de woestijn. En misschien – net als vroeger – zijn deze verhalen minder een verslag van wat daarbuiten is, dan van wat er hierbinnen leeft. Of ufo's nu echt zijn of niet, hun narratieve functie is onmiskenbaar. Ze geven vorm aan het mysterie, ze organiseren onze verbeelding. Misschien zijn ufo’s gewoon de goden van een wereld die niet meer gelooft in goden – maar nog steeds hunkert naar iets groters, boven ons, daar in de lucht.

Peter Hassler